ANTINOMIAS


Los labios del mediodía
sobre la nieve

La mirada del mar
que se seca

Ciudades bien arraigadas
que el viento arrastra

La saliva de la noche
en la garganta del día

Relojes ágiles,
años inválidos

De una sonrisa firme
la imagen arruinada

El regalo que se te ha dado
y que no te pertenece

La derrota
que la victoria ha subsanado

La sequedad de mi pensamiento
y los pantanos de tu cuerpo

De repente estremecer
por la vieja pesadilla


μετάφραση στα ισπανικά :
Γιώργος Λυκοτραφίτης, IV. 08

ΑΝΤΙΝΟΜΙΕΣ


Τα χείλη του μεσημεριού
πάνω στο χιόνι

Της θάλασσας το βλέμμα
που στεγνώνει

Πόλεις βαθύρριζες
που παρασύρει ο αέρας

Το σάλιο της νύχτας
στον λαιμό της μέρας

Ρολόγια ευκίνητα,
ανάπηρα χρόνια

Ενός χαμόγελου αρραγούς
η ερειπωμένη εικόνα

Το δώρο που σου δόθηκε
και δεν σου ανήκει

Η ήττα
που εξαγόρασε τη νίκη

Η ξηρασία της σκέψης μου
και του κορμιού σου οι βάλτοι

Το αιφνίδιο ρίγος
του παλιού εφιάλτη


Κ. Κουτσουρέλης, De arte amandi,
Εκδόσεις Νεφέλη, Αθήνα 2004